No blog post yet.
બાનાખત
બાનાખત માટે સુપ્રીમ કોર્ટના હુકમ આધારે અગત્યના સિદ્ધાંતો
સારાંશ અને નક્કી થયેલો અગત્યનો સિદ્ધાંત
આ ચુકાદો (જજમેન્ટ) ભારતની સુપ્રીમ કોર્ટનો છે, જેમાં R.B.A.N.M.S. એજ્યુકેશનલ ઇન્સ્ટિટ્યૂશન નામની ચેરિટેબલ ટ્રસ્ટ સામે B. ગુણશેખર અને અન્ય દ્વારા દાખલ કરવામાં આવેલા દાવાને લગતો છે. દાવો એક મિલ્કત (પ્રોપર્ટી) ને લગતો હતો, જેના માટે ફરિયાદીઓએ એક વેચાણ કરાર (એગ્રીમેન્ટ ટુ સેલ) ના આધારે કાયમી નિષેધાજ્ઞા (પરમેનન્ટ ઇન્જન્ક્શન) માંગી હતી. આ કરાર 10 એપ્રિલ, 2018 ના રોજ થયો હતો, જેમાં ફરિયાદીઓએ રૂ. 75 લાખ રોકડમાં ચૂકવ્યા હોવાનો દાવો કર્યો હતો. આ મિલ્કત પર ટ્રસ્ટનો 1905 થી કબજો હતો અને તેનો ઉપયોગ શૈક્ષણિક હેતુઓ માટે થતો હતો.
સુપ્રીમ કોર્ટે નક્કી કર્યું કે ફરિયાદીઓનો દાવો ટકાઉ નથી કારણ કે:
- વેચાણ કરાર કોઈ અધિકાર નથી આપતો: ટ્રાન્સફર ઓફ પ્રોપર્ટી એક્ટ, 1882 ની કલમ 54 મુજબ, વેચાણ કરારથી મિલ્કતમાં કોઈ હક કે હિસ્સો નથી મળતો. આવો કરાર ફક્ત વેચનાર સામે વ્યક્તિગત અધિકાર આપે છે, જે ફરિયાદીઓ પાસે ન હતો કારણ કે ટ્રસ્ટ સાથે તેમનો કોઈ કરાર ન હતો.
- ખોટો દાવો: ફરિયાદીઓએ જે વેચનારોનો ઉલ્લેખ કર્યો, તેઓ દાવામાં પક્ષકાર ન હતા, અને રૂ. 75 લાખ રોકડ ચૂકવણીનો કોઈ પુરાવો ન હતો. આ ઉપરાંત, આવી મોટી રોકડ ચૂકવણી ઇન્કમ ટેક્સ એક્ટ, 1961 ની કલમ 269ST નું ઉલ્લંઘન દર્શાવે છે, જે રૂ. 2 લાખથી વધુની રોકડ ચૂકવણી પર પ્રતિબંધ મૂકે છે.
- નિષેધાજ્ઞાનો દાવો ન ચાલે: જ્યાં મિલ્કતનો હક (ટાઇટલ) વિવાદમાં હોય, ત્યાં ફક્ત નિષેધાજ્ઞા માટેનો દાવો ચાલી શકે નહીં. ફરિયાદીઓએ હકની ઘોષણા (ડિક્લેરેશન ઓફ ટાઇટલ) માટે દાવો કરવો જોઈએ, જે તેમણે ન કર્યું.
- કોર્ટનો સમય બગાડવો: કોર્ટે નોંધ્યું કે આવા દાવાઓ ખોટા અને કાયદાથી પ્રતિબંધિત છે, જે કોર્ટના સમયનો દુરુપયોગ કરે છે. આવા દાવાઓને શરૂઆતમાં જ નકારી કાઢવા જોઈએ.
મહત્વનો સિદ્ધાંત: સુપ્રીમ કોર્ટે સ્પષ્ટ કર્યું કે વેચાણ કરારના આધારે ત્રીજા પક્ષ (જેમની સાથે કરાર નથી) સામે દાવો ચલાવી શકાય નહીં. આવા દાવાઓને સિવિલ પ્રોસિજર કોડ (CPC) ની ઓર્ડર VII રૂલ 11 હેઠળ નકારી કાઢવા જોઈએ, જો તેમાં કોઈ કાયદાકીય અધિકાર (કોઝ ઓફ એક્શન) દેખાતો ન હોય અથવા તે કાયદાથી પ્રતિબંધિત હોય. આ ઉપરાંત, કોર્ટે રૂ. 2 લાખથી વધુની રોકડ ચૂકવણીના કેસમાં ઇન્કમ ટેક્સ ઓથોરિટીને જાણ કરવાનો આદેશ આપ્યો, જેથી કાળા નાણાંની ગેરરીતિઓ રોકી શકાય.
વેચાણ કરાર અને દાવા સંબંધિત માર્ગદર્શન (RBANMS ચુકાદાના આધારે)
1. વાદી (ફરિયાદી) માટે માર્ગદર્શન
A. વેચાણ કરાર (બાનાખત) બનાવતી વખતે
- માલિકીની ચકાસણી: વેચનારનો મિલ્કત પર સ્પષ્ટ હક છે કે નહીં, તે દસ્તાવેજો (ટાઇટલ ડીડ, એનકમ્બરન્સ સર્ટિફિકેટ) દ્વારા ચકાસો.
- કરારની શરતો: કરારમાં વેચાણની રકમ, ચૂકવણીની રીત, કબજો આપવાનો સમય, અને સ્પેસિફિક પરફોર્મન્સની જોગવાઈ સ્પષ્ટ હોવી જોઈએ.
- રોકડ ચૂકવણી ટાળો: ઇન્કમ ટેક્સ એક્ટની કલમ 269ST મુજબ, રૂ. 2 લાખથી વધુની રોકડ ચૂકવણી ન કરો. બેંક દ્વારા ચૂકવણી કરો.
- કરારનું રજિસ્ટ્રેશન: કરાર રજિસ્ટર્ડ કરો, જેથી તે કાયદાકીય રીતે માન્ય રહે.
- વેચનારની વિગતો: વેચનારનું નામ, સરનામું, અને મિલ્કતની વિગતો (સર્વે નંબર, એરિયા) દર્શાવો.
B. દાવો દાખલ કરતી વખતે
- કાયદાકીય અધિકાર: ફરિયાદમાં સ્પષ્ટ કાયદાકીય અધિકાર (Cause of Action) દર્શાવો, જેમ કે વેચનારનું ઉલ્લંઘન.
- યોગ્ય રાહત: હકની ઘોષણા (Declaration of Title) અને નિષેધાજ્ઞા માંગો, જો હક વિવાદમાં હોય.
- વેચનારને પક્ષકાર બનાવો: વેચનારને દાવામાં સામેલ કરો.
- પુરાવાઓ: કરાર, ચૂકવણીના પુરાવા, અને મિલ્કતના દસ્તાવેજો જોડો.
- મિલ્કતની ઓળખ: મિલ્કતની સ્પષ્ટ વિગતો દર્શાવો.
C. નોટિસ આપતી વખતે
- ઉલ્લંઘનની વિગતો: કરારનું ઉલ્લંઘન (દા.ત., મિલ્કત ન આપવી) દર્શાવો.
- સમયમર્યાદા: વેચનારને 15-30 દિવસનો સમય આપો.
- કાયદાકીય ભાષા: નોટિસ વકીલની મદદથી તૈયાર કરો.
D. પુરાવા રજૂ કરતી વખતે
- વેચાણ કરાર: રજિસ્ટર્ડ કરાર રજૂ કરો.
- ચૂકવણીના પુરાવા: બેંક ટ્રાન્સફર, ચેક, કે રસીદ રજૂ કરો.
- વેચનારની સાક્ષી: વેચનારને સાક્ષી તરીકે બોલાવો.
- મિલ્કતના દસ્તાવેજો: વેચનારના હકના દસ્તાવેજો રજૂ કરો.
- ઉલ્લંઘનના પુરાવા: વેચનારના ઉલ્લંઘનના પુરાવા રજૂ કરો.
E. ઉલટતપાસમાં પ્રશ્નો
- વેચનારની માલિકી ચકાસી કે નહીં?
- ચૂકવણી કેવી રીતે કરી, અને તેના પુરાવા શું છે?
- કરારની શરતો શું હતી?
- પ્રતિવાદીનો હક કયા દસ્તાવેજો પર આધારિત છે?
F. ઉલટતપાસના જવાબો
- જવાબો સ્પષ્ટ, સત્ય, અને દસ્તાવેજો સાથે સુસંગત હોવા જોઈએ.
- ચૂકવણી બેંક દ્વારા થઈ હોય, તો બેંક સ્ટેટમેન્ટનો ઉલ્લેખ કરો.
- વેચનારના હકની ચકાસણી કરી હોવાનું જણાવો.
વધુ માર્ગદર્શન
પ્રતિવાદી
(બચાવપક્ષ) માટે માર્ગદર્શન
વેચાણ કરાર બનાવતી વખતે
- સ્પષ્ટ શરતો: મિલ્કતની વિગતો, ચૂકવણીની રીત, અને કબજો આપવાનો સમય દર્શાવો.
- માલિકીના દસ્તાવેજો: ખરીદનારને હકના દસ્તાવેજો બતાવો.
- બેંક ચૂકવણી: ચૂકવણી બેંક દ્વારા લો.
- રજિસ્ટ્રેશન: કરાર રજિસ્ટર્ડ કરો.
B. નોટિસનો જવાબ
- ઉલ્લંઘન નકારો: જો વેચનાર હો, તો ઉલ્લંઘન ન થયું હોવાનું જણાવો.
- ત્રીજા પક્ષનો હક: જો ત્રીજો પક્ષ હો, તો જણાવો કે તમારી સાથે કરાર નથી.
- દસ્તાવેજો: હકના દસ્તાવેજો જોડો.
- વકીલની સલાહ: જવાબ વકીલની મદદથી તૈયાર કરો.
C. દાવાનો જવાબ
- ઓર્ડર VII રૂલ 11: ફરિયાદમાં કાયદાકીય અધિકાર ન હોય, તો ફરિયાદ નકારવાની અરજી દાખલ કરો.
- હકનો બચાવ: તમારા હકના દસ્તાવેજો રજૂ કરો.
- કરાર નકારો: ફરિયાદીના કરારથી હક નથી મળતો, તે દર્શાવો.
- રોકડ ચૂકવણી: રોકડ ચૂકવણીના દાવાને કલમ 269ST ના ઉલ્લંઘન તરીકે દર્શાવો.
D. પુરાવા રજૂ કરતી વખતે
- હકના દસ્તાવેજો: ટાઇટલ ડીડ, ખરીદીના દસ્તાવેજ રજૂ કરો.
- કબજાના પુરાવા: કબજાના રેકોર્ડ (યુટિલિટી બિલ) રજૂ કરો.
- ફરિયાદીની ખામીઓ: કરારની ખામીઓ (દા.ત., રોકડ ચૂકવણી) દર્શાવો.
- સાક્ષીઓ: હકની પુષ્ટિ કરનાર સાક્ષીઓ રજૂ કરો.
E. ઉલટતપાસમાં પ્રશ્નો
- વેચનારનો હક કયા દસ્તાવેજો પર આધારિત છે?
- ચૂકવણી કેવી રીતે કરી, અને તેના પુરાવા શું છે?
- કરારની શરતો શું હતી?
- મિલ્કતની વિગતો શું છે?
- રોકડ ચૂકવણીનો સ્ત્રોત શું હતો?
3. ખોટા દાવા સામે કાર્યવાહી
- ઓર્ડર VII રૂલ 11: ફરિયાદ નકારવાની અરજી દાખલ કરો.
- કલમ 35A: ખોટા દાવા માટે ખર્ચની માંગ કરો.
- ઇન્કમ ટેક્સ: રોકડ ચૂકવણીની જાણ ઇન્કમ ટેક્સ ઓથોરિટીને કરાવો.
- અલગ દાવો: Malicious Prosecution કે Defamation નો દાવો દાખલ કરો.
- ચેતવણી: ચુકાદાની ચેતવણીનો ઉલ્લેખ કરીને ગંભીર કાર્યવાહીની માંગ કરો.
4. સામાન્ય સલાહ
- વકીલની મદદ લો.
- દસ્તાવેજી પુરાવા મહત્વના છે.
- ખોટા દાવાઓ ટાળો, કારણ કે તે કોર્ટના સમયનો દુરુપયોગ છે.
1. વાદી (ફરિયાદી) માટે માર્ગદર્શન
A. વેચાણ કરાર (બાનાખત) બનાવતી વખતે ધ્યાન રાખવાની બાબતો
- માલિકીની ચકાસણી: વેચનાર પાસે મિલ્કતનો સ્પષ્ટ હક (Clear Title) છે કે નહીં, તેની ખાતરી કરો. મિલ્કતના દસ્તાવેજો (ટાઇટલ ડીડ, એનકમ્બરન્સ સર્ટિફિકેટ) ચકાસો. આ ચુકાદામાં ફરિયાદીઓનો કરાર એવા વેચનારો સાથે હતો, જેઓ મિલ્કતના માલિક ન હતા, જેના કારણે દાવો નિષ્ફળ ગયો.
- કરારની શરતો: કરારમાં વેચાણની રકમ, ચૂકવણીની રીત, કબજો આપવાનો સમય, અને સ્પેસિફિક પરફોર્મન્સ (Specific Performance - કરારનું પાલન) ની જોગવાઈ સ્પષ્ટ હોવી જોઈએ. ચુકાદામાં કહેવાયું છે કે વેચાણ કરાર ફક્ત વેચનાર સામે વ્યક્તિગત અધિકાર આપે છે, આથી કરારમાં વેચનારની જવાબદારી સ્પષ્ટ હોવી જોઈએ.
- રોકડ ચૂકવણી ટાળો: ઇન્કમ ટેક્સ એક્ટની કલમ 269ST મુજબ, રૂ. 2 લાખથી વધુની રોકડ ચૂકવણી પ્રતિબંધિત છે. ચૂકવણી બેંક ચેક, ડ્રાફ્ટ, કે ઇલેક્ટ્રોનિક ટ્રાન્સફર દ્વારા કરો. આ કેસમાં રૂ. 75 લાખની રોકડ ચૂકવણી શંકાસ્પદ હતી અને કાયદાનું ઉલ્લંઘન દર્શાવતી હતી.
- કરારનું રજિસ્ટ્રેશન: ટ્રાન્સફર ઓફ પ્રોપર્ટી એક્ટની કલમ 54 અને રજિસ્ટ્રેશન એક્ટ, 1908 ની કલમ 17 મુજબ, વેચાણ કરાર રજિસ્ટર્ડ હોવો જોઈએ, જેથી તે કાયદાકીય રીતે માન્ય રહે.
- વેચનારની વિગતો: કરારમાં વેચનારનું નામ, સરનામું, અને મિલ્કતની સંપૂર્ણ વિગતો (સર્વે નંબર, એરિયા, બાઉન્ડ્રી) દર્શાવો. આ કેસમાં વેચનારોના સરનામાં અને તેમની ગેરહાજરીએ ફરિયાદને નબળી બનાવી.
B. દાવો દાખલ કરતી વખતે ધ્યાન રાખવાની બાબતો
- કાયદાકીય અધિકાર (Cause of Action): ફરિયાદમાં સ્પષ્ટ કાયદાકીય અધિકાર દર્શાવવો જોઈએ, એટલે કે વેચનારે કરારનું ઉલ્લંઘન કર્યું હોય અથવા ત્રીજો પક્ષ મિલ્કતનો હક ખોટી રીતે દાવો કરતો હોય. આ ચુકાદામાં ફરિયાદીઓએ ટ્રસ્ટ સામે દાવો દાખલ કર્યો, જેની સાથે તેમનો કોઈ કરાર ન હતો, જેના કારણે ફરિયાદ નકારાઈ.
- યોગ્ય રાહતની માંગ: જો મિલ્કતનો હક (Title) વિવાદમાં હોય, તો સ્પેસિફિક રિલીફ એક્ટ, 1963 ની કલમ 34 હેઠળ હકની ઘોષણા (Declaration of Title) અને કલમ 38 હેઠળ નિષેધાજ્ઞા માંગો. આ કેસમાં ફરિયાદીઓએ ફક્ત નિષેધાજ્ઞા માંગી, જે ટકી શકી નહીં.
- વેચનારને પક્ષકાર બનાવો: જો દાવો વેચાણ કરાર પર આધારિત હોય, તો વેચનારને દાવામાં પક્ષકાર બનાવો. આ કેસમાં વેચનારો દાવામાં ન હોવાથી ફરિયાદ નબળી પડી.
- પુરાવાઓનો સમાવેશ: ફરિયાદ સાથે વેચાણ કરાર, ચૂકવણીના પુરાવા (બેંક સ્ટેટમેન્ટ, રસીદ), અને મિલ્કતના દસ્તાવેજો જોડો. CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 14(1) મુજબ, આ દસ્તાવેજો ફરિયાદ સાથે રજૂ કરવા જરૂરી છે.
- મિલ્કતની ઓળખ: ફરિયાદમાં મિલ્કતની સ્પષ્ટ વિગતો (સર્વે નંબર, સરનામું, બાઉન્ડ્રી) દર્શાવો. આ કેસમાં મિલ્કતની ઓળખ અંગે અસ્પષ્ટતા હતી, જે ફરિયાદની ખામી બની.
C. નોટિસ આપતી વખતે
- કરારનું ઉલ્લંઘન દર્શાવો: જો વેચનાર કરારનું પાલન ન કરે (દા.ત., મિલ્કત ન આપે), તો સ્પેસિફિક રિલીફ એક્ટની કલમ 10 હેઠળ સ્પેસિફિક પરફોર્મન્સની માંગ સાથે નોટિસ આપો. નોટિસમાં કરારની તારીખ, ચૂકવેલી રકમ, અને ઉલ્લંઘનની વિગતો દર્શાવો.
- સમયમર્યાદા: નોટિસમાં વેચનારને કરાર પૂરો કરવા માટે વાજબી સમય (દા.ત., 15-30 દિવસ) આપો.
- કાયદાકીય ભાષા: નોટિસ સ્પષ્ટ અને કાયદાકીય રીતે માન્ય હોવી જોઈએ. વકીલની મદદથી નોટિસ તૈયાર કરો.
D. દાવામાં પુરાવા રજૂ કરતી વખતે
- વેચાણ કરાર: રજિસ્ટર્ડ વેચાણ કરાર રજૂ કરો, જેમાં બધી શરતો સ્પષ્ટ હોય.
- ચૂકવણીના પુરાવા: બેંક ટ્રાન્સફર, ચેક, કે રસીદ રજૂ કરો. રોકડ ચૂકવણી ટાળો, કારણ કે આ ચુકાદામાં રોકડ ચૂકવણી શંકાસ્પદ ગણાઈ.
- વેચનારની સાક્ષી: વેચનારને સાક્ષી તરીકે બોલાવો, જેથી તેઓ કરાર અને ચૂકવણીની પુષ્ટિ કરે.
- મિલ્કતના દસ્તાવેજો: વેચનારના હકના દસ્તાવેજો (ટાઇટલ ડીડ, ખરીદીના દસ્તાવેજ) રજૂ કરો, જેથી માલિકી સાબિત થાય.
- ઉલ્લંઘનના પુરાવા: વેચનારે કરારનું પાલન ન કર્યું હોય, તેના પુરાવા (દા.ત., મિલ્કત ન આપવી, ત્રીજા પક્ષને વેચવાનો પ્રયાસ) રજૂ કરો.
E. ઉલટતપાસ (Cross-Examination) માં ધ્યાન રાખવાની બાબતો
- વેચનારની માલિકી: પ્રતિવાદીના સાક્ષીઓને પૂછો કે વેચનાર પાસે મિલ્કતનો હક હતો કે નહીં, અને તેના દસ્તાવેજો ક્યાં છે.
- કરારનું પાલન: પૂછો કે વેચનારે કરારની શરતો (દા.ત., ચૂકવણી લીધા પછી મિલ્કત આપવી) નું પાલન કેમ ન કર્યું.
- ત્રીજા પક્ષનો દાવો: જો પ્રતિવાદી ત્રીજો પક્ષ હોય, તો પૂછો કે તેમનો હક કયા દસ્તાવેજો પર આધારિત છે, અને તેમનો કબજો ક્યારથી છે.
- ચૂકવણીની વિગતો: પ્રતિવાદીને પૂછો કે તેમણે ચૂકવણી કેવી રીતે કરી, અને શું તે બેંક દ્વારા હતી. આ ચુકાદામાં રોકડ ચૂકવણીની શંકા ઉભી થઈ હતી.
F. ઉલટતપાસમાં પૂછાયેલા પ્રશ્નોના જવાબ આપતી વખતે
- સ્પષ્ટ અને સત્ય જવાબો: પ્રશ્નોના જવાબ સ્પષ્ટ, સચોટ, અને દસ્તાવેજો સાથે સુસંગત હોવા જોઈએ. દા.ત., જો ચૂકવણી બેંક દ્વારા થઈ હોય, તો બેંક સ્ટેટમેન્ટનો ઉલ્લેખ કરો.
- કરારની વિગતો: કરારની તારીખ, શરતો, અને ચૂકવેલી રકમની વિગતો સ્પષ્ટ રીતે જણાવો. જો રોકડ ચૂકવણી કરી હોય, તો તેનો સ્ત્રોત (દા.ત., બેંકમાંથી ઉપાડેલા નાણાં) દર્શાવો.
- વેચનારની માલિકી: જો પૂછવામાં આવે કે વેચનારનો હક ચકાસ્યો કે નહીં, તો જણાવો કે તમે દસ્તાવેજો (ટાઇટલ ડીડ, એનકમ્બરન્સ સર્ટિફિકેટ) ચકાસ્યા હતા.
વિરોધાભાસ ટાળો: તમારા
જવાબો ફરિયાદ અને દસ્તાવેજો સાથે મેળ ખાતા હોવા જોઈએ. જો વિરોધાભાસ થાય, તો
તમારી વિશ્વસનીયતા ઘટે છે.
ચુકાદાનું ગુજરાતી ભાષાંતર
2025 INSC 490
રિપોર્ટેબલ
ભારતની સુપ્રીમ કોર્ટ
સિવિલ અપીલ જ્યુરિસ્ડિક્શન
સિવિલ અપીલ નંબર 5200 ઓફ 2025
(એસએલપી (સિવિલ) નંબર 13679 ઓફ 2022 માંથી ઉદ્ભવેલ)
ધ કોરસ્પોન્ડન્સ, R.B.A.N.M.S. એજ્યુકેશનલ ઇન્સ્ટિટ્યૂશન ... અપીલ કરનાર
વિરુદ્ધ
B. ગુણશેખર અને અન્ય ... પ્રતિવાદીઓ
ચુકાદો
વિદ્વાન જસ્ટિસ આર. મહાદેવન
1. આ કેસમાં અપીલ કરવાની પરવાનગી આપવામાં આવે છે.
2. આ અપીલ કર્ણાટક હાઈકોર્ટના 2 જૂન, 2022 ના આદેશને પડકારે છે, જે સિવિલ રિવિઝન પિટિશન નંબર 130 ઓફ 2021 માં આપવામાં આવ્યો હતો. હાઈકોર્ટે અપીલ કરનારની રિવિઝન પિટિશન નકારી હતી, જે ટ્રાયલ કોર્ટના 11 જૂન, 2021 ના આદેશ સામે દાખલ કરવામાં આવી હતી. ટ્રાયલ કોર્ટે અપીલ કરનારની અરજીને નકારી હતી, જેમાં સિવિલ પ્રોસિજર કોડ (CPC) ની ઓર્ડર VII રૂલ 11(a) અને (d) હેઠળ ફરિયાદ (પ્લેઈન્ટ) ને નકારવાની માંગ કરવામાં આવી હતી.
3. 12 ઓગસ્ટ, 2022 ના રોજ, જ્યારે આ કેસ સુનાવણી માટે લેવાયો, ત્યારે સુપ્રીમ કોર્ટે નીચેનો આદેશ આપ્યો:
"નોટિસ જારી કરો, જે છ અઠવાડિયામાં પરત આવે.
બેંગલુરુની XIII એડિશનલ સિટી સિવિલ એન્ડ સેશન્સ જજની કોર્ટ (મેયોહોલ યુનિટ, CCH-22) માં ચાલી રહેલા O.S. નંબર 25968 ઓફ 2018 ની કાર્યવાહી પર આગલી સુનાવણીની તારીખ સુધી સ્ટે (રોક) રહેશે."
3.1. 22 નવેમ્બર, 2024 ના રોજ, આ સ્ટેનો આદેશ લંબાવવામાં આવ્યો અને તે આજે પણ ચાલુ છે.
સંક્ષિપ્ત હકીકતો
4. અપીલ કરનાર, એટલે કે R.B.A.N.M.S. એજ્યુકેશનલ ઇન્સ્ટિટ્યૂશન, 1873 માં એક પબ્લિક ચેરિટેબલ ટ્રસ્ટ તરીકે સ્થપાયેલી છે, જે બેંગલુરુના ગરીબ અને વંચિત વર્ગના બાળકોને શિક્ષણ આપવા માટે કામ કરે છે. 1905 માં, એક મોટો જમીનનો ટુકડો, જે તે સમયે ‘સેપર્સ પ્રેક્ટિસ ગ્રાઉન્ડ’ તરીકે ઓળખાતો હતો, આ ટ્રસ્ટને લીઝ પર આપવામાં આવ્યો. 1929 માં, બેંગલુરુના મ્યુનિસિપલ કમિશનરે આ મિલ્કતને ટ્રસ્ટને સત્તાવાર રીતે સોંપી દીધી. ત્યારથી, ટ્રસ્ટ આ મિલ્કતનો સતત કબજો ધરાવે છે અને તેનો ઉપયોગ પ્રી-યુનિવર્સિટી કોલેજ, ડિગ્રી કોલેજ અને રમતગમતની સુવિધાઓ માટે કરે છે, જે ટ્રસ્ટની સંસ્થાઓ અને બેંગલુરુના યુવાનો માટે ઉપયોગી છે.
5. પ્રતિવાદીઓ (ફરિયાદીઓ) એ બેંગલુરુની સિટી સિવિલ કોર્ટમાં O.S. નંબર 25968 ઓફ 2018 નામનો દાવો દાખલ કર્યો, જેમાં ટ્રસ્ટને મિલ્કત પર ત્રીજા પક્ષનો હક બનાવવાથી રોકવા કાયમી નિષેધાજ્ઞા માંગી. તેમનો દાવો એક વેચાણ કરાર પર આધારિત હતો, જે 10 એપ્રિલ, 2018 ના રોજ રમેશ એસ. રેડ્ડી અને મહેશ્વરી રંગનાથન સાથે થયો હતો. આ કરાર મુજબ, મિલ્કતની કિંમત રૂ. 9 કરોડ હતી, અને ફરિયાદીઓએ રૂ. 75 લાખ એડવાન્સ તરીકે ચૂકવ્યા હોવાનો દાવો કર્યો. ફરિયાદમાં એવો આરોપ હતો કે ટ્રસ્ટ આ મિલ્કતના દસ્તાવેજોમાં હેરફેર કરીને તેને ત્રીજા પક્ષને વેચવાનો પ્રયાસ કરી રહ્યું છે.
6. દાવાની નોટિસ મળ્યા પછી, ટ્રસ્ટે CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 11(a) અને (d) હેઠળ એક અરજી (I.A. નંબર 3 ઓફ 2018) દાખલ કરી, જેમાં ફરિયાદને નકારવાની માંગ કરી. ટ્રસ્ટે જણાવ્યું કે ફરિયાદીઓ માત્ર વેચાણ કરાર ધરાવે છે, મિલ્કતના માલિક નથી, અને ફક્ત વેચાણ કરારથી મિલ્કતમાં કોઈ હક કે હિસ્સો મળતો નથી.
7. ફરિયાદીઓએ આ અરજીનો વિરોધ કર્યો અને તેની સામે લેખિત વાંધો રજૂ કર્યો.
8. બંને પક્ષોની દલીલો સાંભળ્યા પછી, ટ્રાયલ કોર્ટે 3 જૂન, 2020 ના રોજ ફરિયાદ નકારવાની અરજી ફગાવી. આ આદેશની સામે ટ્રસ્ટે હાઈકોર્ટમાં C.R.P. નંબર 205 ઓફ 2020 દાખલ કરી, જે 19 નવેમ્બર, 2020 ના રોજ આંશિક રીતે મંજૂર થઈ. હાઈકોર્ટે ટ્રાયલ કોર્ટનો આદેશ રદ કર્યો અને અરજીને ફરીથી વિચારવા માટે સિવિલ કોર્ટને આદેશ આપ્યો, જે ત્રણ મહિનામાં પૂર્ણ થવાનું હતું.
9. હાઈકોર્ટના આદેશને અનુસરીને, ટ્રાયલ કોર્ટે CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 11(a) અને (d) હેઠળની અરજી પર ફરીથી વિચાર કર્યો અને 11 જૂન, 2021 ના રોજ તેને નકારી. આની સામે ટ્રસ્ટે હાઈકોર્ટમાં સિવિલ રિવિઝન પિટિશન નંબર 130 ઓફ 2021 દાખલ કરી, જે પણ નકારાઈ. આથી, ટ્રસ્ટે આ અપીલ સુપ્રીમ કોર્ટમાં દાખલ કરી.
બંને પક્ષોની દલીલો
10. ટ્રસ્ટના વકીલે દલીલ કરી કે વેચાણ કરાર, જે દાવાનો આધાર છે, ટ્રાન્સફર ઓફ પ્રોપર્ટી એક્ટ, 1882 ની કલમ 54 મુજબ મિલ્કતમાં કોઈ હક બનાવતો નથી. તેમણે Rambhau Namdeo Gajre v. Narayan Bapuji Dhotra (2004) 8 SCC 614 કેસનો ઉલ્લેખ કર્યો, જેમાં સુપ્રીમ કોર્ટે કહ્યું કે વેચાણ કરારથી મિલ્કતમાં હક મળતો નથી. આ સિદ્ધાંત Suraj Lamp & Industries (P) Ltd. v. State of Haryana (2012) 1 SCC 656 માં પણ સમર્થન પામ્યો, જેમાં કહેવાયું કે વેચાણ કરાર ફક્ત ટ્રાન્સફર ઓફ પ્રોપર્ટી એક્ટની કલમ 53-A હેઠળ મર્યાદિત અધિકાર આપે છે. વકીલે K. Basavarajappa v. Tax Recovery Commissioner (1996) 11 SCC 632 કેસનો પણ ઉલ્લેખ કર્યો, જેમાં કહેવાયું કે વેચાણ કરાર ધરાવનાર વ્યક્તિને ત્રીજા પક્ષના હકને પડકારવાનો અધિકાર નથી.
10.1. વકીલે વેચાણ કરારની શંકાસ્પદ પરિસ્થિતિઓ પર ધ્યાન દોર્યું: વેચનારો દાવામાં પક્ષકાર નથી, તેમના સરનામાં ફરિયાદમાં નથી, અને રૂ. 75 લાખની રોકડ ચૂકવણીનો કોઈ દસ્તાવેજી પુરાવો નથી. ઉપરાંત, ફરિયાદીઓએ બેંગલુરુની અન્ય મૂલ્યવાન મિલ્કતો માટે આવા જ દાવાઓ દાખલ કર્યા છે, જે જમીન હડપવાનો પ્રયાસ દર્શાવે છે.
10.2. વકીલે દલીલ કરી કે જ્યાં હક વિવાદમાં હોય, ત્યાં ફક્ત નિષેધાજ્ઞા માટેનો દાવો ચાલી શકે નહીં. Jharkhand State Housing Board v. Didar Singh (2019) 17 SCC 692 કેસનો ઉલ્લેખ કરીને તેમણે કહ્યું કે હકની ઘોષણા વિના આવો દાવો ટકી શકે નહીં. Premji Ratansey Shah v. Union of India (1994) 5 SCC 547 કેસનો ઉલ્લેખ કરીને તેમણે જણાવ્યું કે સ્પેસિફિક રિલીફ એક્ટ, 1963 ની કલમ 41(h) અને (j) મુજબ, જ્યારે અન્ય રાહત ઉપલબ્ધ હોય અથવા ફરિયાદીને મિલ્કતમાં વ્યક્તિગત હિત ન હોય, ત્યારે નિષેધાજ્ઞા આપી શકાય નહીં. T. Arivandandam v. T.V. Satyapal (1977) 4 SCC 467 કેસનો ઉલ્લેખ કરીને તેમણે કહ્યું કે આ ફરિયાદ કાયદાથી પ્રતિબંધિત છે અને તેમાં ટ્રસ્ટ સામે દાવો કરવાનો કોઈ અધિકાર દેખાતો નથી.
10.3. આ દલીલો સાથે, વકીલે વિનંતી કરી કે આ અપીલ મંજૂર કરવી જોઈએ અને ફરિયાદીઓનો દાવો CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 11 હેઠળ નકારવો જોઈએ.
11. બીજી બાજુ, ફરિયાદીઓના વકીલે દલીલ કરી કે CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 11 હેઠળની અરજી વિચારતી વખતે કોર્ટે ફક્ત ફરિયાદની વિગતો જ જોવાની હોય, બચાવપક્ષની દલીલો કે બહારના પુરાવા નહીં. P.V. Guru Raj Reddy v. P. Neeradha Reddy (2015) 8 SCC 331 અને Soumitra Kumar Sen v. Shyamal Kumar Sen (2018) 5 SCC 644 કેસોનો ઉલ્લેખ કરીને તેમણે કહ્યું કે આ તબક્કે ફરિયાદની વિગતોને સાચી માનવી જોઈએ અને બચાવપક્ષના વાંધા અગત્યના નથી.
11.1. વકીલે જણાવ્યું કે આ દાવો ફરિયાદીઓના વેચાણ કરાર હેઠળના હકોને સુરક્ષિત કરવા માટે દાખલ કરવામાં આવ્યો છે, કારણ કે તેમને શંકા હતી કે મિલ્કત ત્રીજા પક્ષને વેચાઈ જશે. તેમણે Rambhau Namdeo Gajre કેસને અલગ તરીકે ગણાવ્યો, કારણ કે તે કેસ સંપૂર્ણ ટ્રાયલ અને પુરાવા પછી નક્કી થયો હતો, જ્યારે આ કેસમાં દાવો કરાર પર આધારિત છે. T. Arivandandam કેસને પણ અલગ ગણાવ્યો, કારણ કે તેમાં ખોટો દાવો હતો, જ્યારે અહીં રજિસ્ટર્ડ વેચાણ કરાર પર આધારિત હક છે. વકીલે કહ્યું કે ફરિયાદ નકારવી એ ગંભીર પગલું છે, જે ફક્ત ત્યારે જ લેવું જોઈએ જ્યારે ફરિયાદ સ્પષ્ટ રીતે ખોટી અને નકામી હોય. તેમણે સૂચવ્યું કે ટ્રસ્ટે લેખિત જવાબ દાખલ કરીને દાવાનો વિરોધ કરવો જોઈએ, નહીં કે શરૂઆતમાં જ ફરિયાદ નકારવાની માંગ કરે.
11.2. વકીલે દલીલ કરી કે નીચલી કોર્ટોએ ફરિયાદની ચકાસણી કરી અને જાણ્યું કે તેમાં વેચાણ કરાર દ્વારા હક દર્શાવાયો છે. જો ટ્રસ્ટનો દાવો છે કે તેમની પાસે મિલ્કતનો હક છે, તો તેમણે ટ્રાયલમાં તે સાબિત કરવું જોઈએ.
11.3. વકીલે જણાવ્યું કે ટ્રસ્ટનો દાવો કે ટ્રાન્સફર ઓફ પ્રોપર્ટી એક્ટની કલમ 53-A ફરિયાદીઓના હકને રોકે છે, તે ખોટો છે. K. Basavarajappa કેસ અહીં લાગુ પડતો નથી, કારણ કે તે કેસ ટેક્સ રિકવરી માટેની હરાજી સામે હતો, જે આ કેસથી અલગ છે.
11.4. આથી, વકીલે કહ્યું કે હાઈકોર્ટના આદેશમાં કોઈ દખલની જરૂર નથી.
ચર્ચા અને નિર્ણય
12. અમે બંને પક્ષોના વકીલોની દલીલો સાંભળી અને ઉપલબ્ધ દસ્તાવેજોની ચકાસણી કરી.
13. ટ્રસ્ટની સ્થાપના લગભગ 150 વર્ષ પહેલાં થઈ હતી, અને તે 1905 થી આ મિલ્કતનો કબજો ધરાવે છે, જે પહેલાં લીઝ પર હતી અને પછી 1929 માં બેંગલુરુના મ્યુનિસિપલ કમિશનરે સોંપી હતી. આ વિવાદ ત્યારે શરૂ થયો જ્યારે ફરિયાદીઓએ O.S. નંબર 25968 ઓફ 2018 માં ટ્રસ્ટ સામે કાયમી નિષેધાજ્ઞા માટે દાવો દાખલ કર્યો. તેમનો દાવો 10 એપ્રિલ, 2018 ના વેચાણ કરાર પર આધારિત છે, જે કેટલાક લોકો સાથે થયો હતો, જેઓ દાવામાં પક્ષકાર નથી. ટ્રસ્ટે આ દાવાની સામે CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 11(a) અને (d) હેઠળ ફરિયાદ નકારવાની અરજી દાખલ કરી, પરંતુ ટ્રાયલ કોર્ટ અને હાઈકોર્ટે તે નકારી. આથી, આ અપીલ અમારી સમક્ષ આવી.
14. સૌપ્રથમ, CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 11 નો અવકાશ અને હેતુ સમજીએ. Dahiben v. Arvindbhai Kalyanji Bhanusali (2020) 7 SCC 366 કેસમાં સુપ્રીમ કોર્ટે આ વિશે વિગતે સમજૂતી આપી છે. આ કલમના મુખ્ય ભાગો નીચે મુજબ છે:
14.1. CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 11 મુજબ, ફરિયાદ નીચેના કિસ્સાઓમાં નકારવી જોઈએ:
(a) જ્યાં ફરિયાદમાં કોઈ કાયદાકીય અધિકાર (Cause of Action - દાવો ચલાવવાનો હક) દેખાતો ન હોય;
(b) જ્યાં દાવાની રકમ ઓછી દર્શાવાઈ હોય અને કોર્ટના આદેશ પછી પણ તે સુધારાય નહીં;
(c) જ્યાં દાવો યોગ્ય રીતે મૂલ્યાંકિત હોય પરંતુ સ્ટેમ્પ પેપર અપૂરતું હોય અને તે સુધારાય નહીં;
(d) જ્યાં ફરિયાદ કોઈ કાયદાથી પ્રતિબંધિત દેખાય;
(e) જ્યાં ફરિયાદ બે નકલમાં દાખલ ન થઈ હોય;
(f) જ્યાં ફરિયાદી રૂલ 9 નું પાલન ન કરે.
14.2. આ કલમ હેઠળની રાહત એક અલગ અને ખાસ ઉપાય છે, જેના દ્વારા કોર્ટ શરૂઆતમાં જ દાવો નકારી શકે છે, જો તેમાં ઉપરના કોઈ આધારો હોય, વિના પુરાવા લીધે કે ટ્રાયલ કર્યે.
14.3. ઓર્ડર VII રૂલ 11(a) નો હેતુ એ છે કે જો ફરિયાદમાં કોઈ કાયદાકીય અધિકાર ન દેખાય અથવા રૂલ 11(d) હેઠળ દાવો સમયમર્યાદાથી પ્રતિબંધિત હોય, તો કોર્ટે નકામી કાર્યવાહીને રોકવી જોઈએ.
14.4. Azhar Hussain v. Rajiv Gandhi (1986 Supp SCC 315) કેસમાં સુપ્રીમ કોર્ટે કહ્યું કે આ કલમનો હેતુ એ છે કે નકામા અને નિષ્ફળ દાવાઓને કોર્ટનો સમય બગાડવા ન દેવો.
14.5. આ કલમ હેઠળની સત્તા ગંભીર છે, અને તેનું પાલન સખત રીતે થવું જોઈએ.
14.6. કોર્ટે ફરિયાદની વિગતો અને તેની સાથે જોડાયેલા દસ્તાવેજોની ચકાસણી કરીને નક્કી કરવું જોઈએ કે ફરિયાદમાં કાયદાકીય અધિકાર દેખાય છે કે નહીં, અથવા દાવો કાયદાથી પ્રતિબંધિત છે કે નહીં.
14.7. ઓર્ડર VII રૂલ 14(1) મુજબ, ફરિયાદીએ જે દસ્તાવેજો પર આધાર રાખ્યો હોય, તે ફરિયાદ સાથે રજૂ કરવા જોઈએ.
14.8. જો ફરિયાદમાં ઉલ્લેખિત દસ્તાવેજ દાવાનો આધાર હોય, તો તેને ફરિયાદનો ભાગ માનવો જોઈએ.
14.9. આ કલમ હેઠળ, કોર્ટે ચકાસવું જોઈએ કે ફરિયાદની વિગતો કાયદા કે ન્યાયિક નિર્ણયોની વિરુદ્ધ છે કે નહીં.
14.10. આ તબક્કે, બચાવપક્ષના લેખિત જવાબ કે અરજીની દલીલોને ધ્યાને લેવી નહીં.
14.11. Liverpool & London S.P. & I Assn. Ltd. v. M.V. Sea Success I (2004) 9 SCC 512 કેસમાં કહેવાયું કે ફરિયાદમાં દર્શાવેલી વિગતો અને દસ્તાવેજોના આધારે નક્કી થાય કે ડિક્રી (કોર્ટનો આદેશ) મળી શકે કે નહીં.
14.12. Hardesh Ores (P.) Ltd. v. Hede & Co. (2007) 5 SCC 614 માં કહેવાયું કે ફરિયાદના એક વાક્ય કે ભાગને અલગથી ન વાંચવું, પરંતુ તેનો સંપૂર્ણ અર્થ સમજવો.
14.13. જો ફરિયાદ સ્પષ્ટ રીતે ખોટી અને નકામી હોય, તો કોર્ટે ઓર્ડર VII રૂલ 11 હેઠળ તેને નકારવી જોઈએ.
14.14. આ સત્તા દાવાના કોઈપણ તબક્કે વાપરી શકાય, ભલે ફરિયાદ રજિસ્ટર થાય તે પહેલાં, નોટિસ જારી થયા પછી, કે ટ્રાયલ પૂર્ણ થાય તે પહેલાં.
14.15. આ કલમ ફરજિયાત છે. જો ફરિયાદમાં કોઈ કાયદાકીય અધિકાર ન દેખાય કે દાવો કાયદાથી પ્રતિબંધિત હોય, તો કોર્ટે ફરિયાદ નકારવી જ જોઈએ.
15. ઓર્ડર VII રૂલ 11(a) મુજબ, જો ફરિયાદમાં કાયદાકીય અધિકાર ન દેખાય, તો તે નકારવી જોઈએ. Om Prakash Srivastava v. Union of India (2006) 6 SCC 207 કેસમાં કહેવાયું કે કાયદાકીય અધિકાર એટલે એવા તમામ તથ્યો, જે ફરિયાદીએ સાબિત કરવા જોઈએ જેથી તેને ચુકાદો મળે. આ તથ્યો દાવાનો પાયો બનાવે છે. ફરિયાદમાં એવા તથ્યો હોવા જોઈએ જે કાયદાકીય અધિકાર દર્શાવે, નહીં કે માત્ર નિવેદનો. જો બચાવપક્ષ દ્વારા કોઈ હકનું ઉલ્લંઘન ન થયું હોય, તો કાયદાકીય અધિકાર અસ્તિત્વમાં નથી. આ કેસમાં, ફરિયાદીઓનો દાવો વેચાણ કરાર પર આધારિત છે. ટ્રાન્સફર ઓફ પ્રોપર્ટી એક્ટની કલમ 54 મુજબ, વેચાણ કરારથી મિલ્કતમાં કોઈ હક કે હિસ્સો મળતો નથી. આ સિદ્ધાંત નીચેના કેસોમાં સ્થાપિત થયો છે:
(i) Rambhau Namdeo Gajre (2004) 8 SCC 614: આ કેસમાં કહેવાયું કે વેચાણ કરારથી ખરીદનારને મિલ્કતમાં હક મળતો નથી. કલમ 54 મુજબ, રૂ. 100 થી વધુ કિંમતની મિલ્કતનું હસ્તાંતરણ ફક્ત રજિસ્ટર્ડ સેલ ડીડ દ્વારા જ થઈ શકે છે. કલમ 53-A હેઠળની સુરક્ષા ફક્ત વેચનાર સામે ઉપલબ્ધ છે, ત્રીજા પક્ષ સામે નહીં.
(ii) Suraj Lamp & Industries (P) Ltd. v. State of Haryana (2012) 1 SCC 656: આ કેસમાં કહેવાયું કે વેચાણ કરારથી ફક્ત વેચનાર સામે વ્યક્તિગત અધિકાર મળે છે, અને મિલ્કતનું હસ્તાંતરણ રજિસ્ટર્ડ સેલ ડીડ વિના થઈ શકે નહીં.
(iii) Cosmos Co. Operative Bank Ltd v. Central Bank of India (2025 SCC OnLine SC 352): આ કેસમાં પણ સ્પષ્ટ કરાયું કે રજિસ્ટર્ડ દસ્તાવેજ વિના મિલ્કતમાં હક મળતો નથી, અને વેચાણ કરારના આધારે ત્રીજા પક્ષ સામે દાવો ચલાવી શકાય નહીં.
15.1. રજિસ્ટર્ડ સેલ ડીડ જ મિલ્કતનું હસ્તાંતરણ કરે છે. વેચાણ કરાર ફક્ત એક કોન્ટ્રાક્ટ છે, જેમાં વેચનાર ખરીદનારને મિલ્કત આપવાનું વચન આપે છે. કલમ 53-A હેઠળ સુરક્ષા ફક્ત ત્યારે મળે જ્યારે ખરીદનારે કરારનો ભાગ પૂરો કર્યો હોય, તેને કબજો આપવામાં આવ્યો હોય, અને તે સ્પેસિફિક પરફોર્મન્સ માટે પાત્ર હોય. આ સુરક્ષા ત્રીજા પક્ષ સામે ઉપલબ્ધ નથી.
15.2. આ કેસમાં, ફરિયાદીઓના દાવામાં નીચેની મોટી ખામીઓ છે:
15.2.1. ફરિયાદીઓ અને ટ્રસ્ટ વચ્ચે કોઈ કરાર નથી. ટ્રાન્સફર ઓફ પ્રોપર્ટી એક્ટની કલમ 7 મુજબ, ફક્ત માલિક કે તેના અધિકૃત પ્રતિનિધિ જ મિલ્કતનું હસ્તાંતરણ કરી શકે. ફરિયાદીઓનો કરાર વેચનારો સાથે છે, ટ્રસ્ટ સાથે નહીં. આથી, તેમની પાસે ટ્રસ્ટ સામે દાવો ચલાવવાનો હક નથી. Anathula Sudhakar v. P. Buchi Reddy (AIR 2008 SC 2033) મુજબ, જ્યાં હક વિવાદમાં હોય, ત્યાં હકની ઘોષણા જરૂરી છે, જે ફરિયાદીઓએ માંગી નથી. વેચનારો દાવામાં પક્ષકાર નથી, અને રૂ. 75 લાખ રોકડ ચૂકવણી ઇન્કમ ટેક્સ એક્ટની કલમ 269ST નું ઉલ્લંઘન દર્શાવે છે.
15.2.2. ફરિયાદીઓનો દાવો ટ્રાન્સફર ઓફ પ્રોપર્ટી એક્ટની કલમ 54 દ્વારા પ્રતિબંધિત છે. તેમની પાસે ટ્રસ્ટ સામે કોઈ કાયદાકીય અધિકાર નથી. તેમનો ઉપાય વેચનારો સામે સ્પેસિફિક પરફોર્મન્સ માટે દાવો કરવાનો છે. K. Basavarajappa કેસમાં કહેવાયું કે વેચાણ કરાર ધરાવનાર વ્યક્તિને ત્રીજા પક્ષ સામે દાવો ચલાવવાનો હક નથી.
15.2.3. ફરિયાદીઓની દલીલ કે ટ્રસ્ટના કેસો લાગુ પડતા નથી, તે સ્વીકારી શકાય નહીં. સુપ્રીમ કોર્ટના નિર્ણયોનો રેશિયો (Ratio Decidendi - નિર્ણયનો મૂળ સિદ્ધાંત) કેસના તબક્કાથી સ્વતંત્ર હોય છે. આ રેશિયો અહીં લાગુ પડે છે, અને ફરિયાદ ખોટી અને કાયદાથી પ્રતિબંધિત છે.
15.2.4. ફરિયાદીઓ પાસે મિલ્કતનો કબજો નથી, જ્યારે ટ્રસ્ટ 1905 થી તેનો કબજો ધરાવે છે. સ્પેસિફિક રિલીફ એક્ટની કલમ 41(j) મુજબ, જો ફરિયાદીને મિલ્કતમાં વ્યક્તિગત હિત ન હોય, તો નિષેધાજ્ઞા આપી શકાય નહીં. Jharkhand State Housing Board કેસ મુજબ, હકના વિવાદમાં ફક્ત નિષેધાજ્ઞા માટેનો દાવો ચાલી શકે નહીં.
15.2.5. ફરિયાદમાં મિલ્કતની ઓળખ અંગે પણ ખામી છે. ફરિયાદીઓએ ટ્રસ્ટનો કબજો સ્વીકાર્યો છે, પરંતુ તેમની મિલ્કત અને ટ્રસ્ટની મિલ્કત એક જ છે કે નહીં, તે અંગે વિવાદ ઉભો કર્યો. હકની ઘોષણા વિના, આ દાવો નકામો છે.
16. હાઈકોર્ટે આ ખામીઓને ધ્યાને લીધા વિના ટ્રસ્ટની અરજી નકારી, કહ્યું કે કાયદાકીય અધિકાર એ હકીકત અને કાયદાનો મિશ્ર પ્રશ્ન છે, અને ટ્રાયલ જરૂરી છે. પરંતુ જ્યારે ખામીઓ દાવાના મૂળમાં હોય, ત્યારે કોઈ પુરાવા તેને બચાવી શકે નહીં.
17. ઓર્ડર VII રૂલ 11 હેઠળ ફક્ત ફરિયાદની વિગતો જોવાની હોય, પરંતુ કોર્ટે સ્પષ્ટ રીતે ખોટા દાવાઓને સ્વીકારવા નહીં. T. Arivandandam કેસમાં કહેવાયું કે ખોટી અને નકામી ફરિયાદને શરૂઆતમાં જ નકારવી જોઈએ. આ કેસ તેનું ઉદાહરણ છે.
18. આ કેસમાં, કોઈ સેલ ડીડ નથી, અને રૂ. 75 લાખ રોકડ ચૂકવણી ત્રીજા પક્ષને કરવામાં આવી. ફરિયાદીઓએ જાણ્યું કે મિલ્કત તેમના વેચનારની નથી, તો પણ તેમણે દાવો દાખલ કર્યો. ટ્રસ્ટ દાયકાઓથી આ મિલ્કતનો કબજો ધરાવે છે. ટ્રાયલ કોર્ટે ટ્રાન્સફર ઓફ પ્રોપર્ટી એક્ટ અને સ્પેસિફિક રિલીફ એક્ટની જોગવાઈઓ ધ્યાને લેવી જોઈતી હતી, પરંતુ તેમ ન કર્યું. હાઈકોર્ટે પણ આ આદેશને સમર્થન આપ્યું. ફરિયાદીઓ બેંગલુરુની અન્ય મિલ્કતો માટે આવા દાવાઓ દાખલ કરે છે, જે ખોટા દાવાઓ દર્શાવે છે. ટ્રસ્ટ 148 વર્ષ જૂની ચેરિટેબલ સંસ્થા છે, અને આવા દાવાઓથી તેના સંસાધનોનો દુરુપયોગ થાય છે. આવા દાવાઓને ચાલુ રાખવાથી કોર્ટનો સમય બગડે છે અને ખોટા દાવાઓને પ્રોત્સાહન મળે છે. CPC ની કલમ 35A હેઠળ ફરિયાદીઓ પર ખર્ચ લાદવો જોઈએ, પરંતુ અમે હાલ તે ટાળીએ છીએ. ફરિયાદીઓને ચેતવણી આપવામાં આવે છે કે ભવિષ્યમાં ખોટા દાવાઓ દાખલ કરવાથી ગંભીર કાર્યવાહી અને ભારે ખર્ચ થઈ શકે છે.
18.1. ફરિયાદીઓએ રૂ. 75 લાખ રોકડ ચૂકવ્યાનો દાવો કર્યો, જે ઇન્કમ ટેક્સ એક્ટની કલમ 269ST નું ઉલ્લંઘન છે, જે રૂ. 2 લાખથી વધુની રોકડ ચૂકવણી પર પ્રતિબંધ મૂકે છે. આ કલમ 2017 માં લાગુ થઈ, જેનો હેતુ કાળા નાણાં રોકવાનો છે. ફરિયાદીઓએ આવી મોટી રોકડ ચૂકવણીનો સ્ત્રોત દર્શાવવો જોઈએ. આ સંદર્ભે, 2017 ના ફાઇનાન્સ બિલના બજેટ ભાષણ અને મેમોનો ઉલ્લેખ ઉપયોગી છે:
બજેટ ભાષણ (2017):
"ડિજિટલ ઇકોનોમીને પ્રોત્સાહન આપવું એ સરકારની રણનીતિનો મહત્વનો ભાગ છે, જે ભ્રષ્ટાચાર અને કાળા નાણાંને રોકવા માટે છે. આનાથી ઇકોનોમી વધુ ઔપચારિક બને છે અને નાણાકીય બચત બેંકિંગ સિસ્ટમમાં આવે છે. સ્પેશિયલ ઇન્વેસ્ટિગેશન ટીમે સૂચવ્યું કે રૂ. 3 લાખથી વધુની રોકડ ચૂકવણી ન થવી જોઈએ, અને સરકારે આ સ્વીકાર્યું છે."
ફાઇનાન્સ બિલ, 2017 નો મેમો:
"ભારતમાં કાળા નાણાંનું પ્રમાણ ઘણું છે, જે સરકારની આવકને અસર કરે છે. કાળા નાણાં મોટે ભાગે રોકડમાં ચૂકવાય છે. ઓછી રોકડવાળી ઇકોનોમી તરફ જવા માટે, ઇન્કમ ટેક્સ એક્ટમાં કલમ 269ST ઉમેરવામાં આવે છે, જે રૂ. 3 લાખથી વધુની રોકડ ચૂકવણી પર પ્રતિબંધ મૂકે છે. આ પ્રતિબંધ સરકાર, બેંકો, પોસ્ટ ઓફિસ અને કો-ઓપરેટિવ બેંકોને લાગુ પડતો નથી. કલમ 271DA હેઠળ આવી ચૂકવણી પર દંડ લાદવામાં આવશે."
જોકે, બિલ પાસ થયું ત્યારે આ મર્યાદા રૂ. 2 લાખ કરવામાં આવી. આવી મોટી રોકડ ચૂકવણી શંકાસ્પદ છે અને કાયદાનું ઉલ્લંઘન દર્શાવે છે. આથી, અમે નીચેના આદેશો આપીએ છીએ:
(A) જ્યારે પણ દાવામાં રૂ. 2 લાખથી વધુની રોકડ ચૂકવણીનો દાવો થાય, ત્યારે કોર્ટે તેની જાણ સંબંધિત ઇન્કમ ટેક્સ વિભાગને કરવી જોઈએ, જેથી કલમ 269ST નું ઉલ્લંઘન ચકાસાય.
(B) ઇન્કમ ટેક્સ ઓથોરિટીએ આવી જાણ પર કાયદાકીય પ્રક્રિયા અનુસરીને પગલાં લેવા જોઈએ.
(C) જો રૂ. 2 લાખથી વધુની રોકડ ચૂકવણી મિલ્કતના હસ્તાંતરણ માટે દસ્તાવેજમાં દર્શાવાય, તો સબ-રજિસ્ટ્રારે ઇન્કમ ટેક્સ ઓથોરિટીને જાણ કરવી જોઈએ.
(D) જો ઇન્કમ ટેક્સ ઓથોરિટીને અન્ય સ્ત્રોતથી આવી ચૂકવણીની જાણ થાય, અને રજિસ્ટરિંગ ઓથોરિટીએ જાણ ન કરી હોય, તો તેની જાણ રાજ્ય/કેન્દ્રશાસિત પ્રદેશના ચીફ સેક્રેટરીને કરવી જોઈએ, જેથી ઓફિસર સામે શિસ્તભંગની કાર્યવાહી થાય.
19. ઉપરની ચર્ચાના આધારે, અમે માનીએ છીએ કે ફરિયાદ CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 11(a) અને (d) હેઠળ નકારવી જોઈએ. આથી, હાઈકોર્ટ અને ટ્રાયલ કોર્ટના આદેશો કાયદામાં ટકી શકે નહીં અને રદ કરવા જોઈએ.
નિષ્કર્ષ
20. આથી,
(i) આ અપીલ મંજૂર કરવામાં આવે છે.
(ii) હાઈકોર્ટનો 2 જૂન, 2022 નો ચુકાદો અને ટ્રાયલ કોર્ટનો 11 જૂન, 2021 નો આદેશ રદ કરવામાં આવે છે.
(iii) CPC ની ઓર્ડર VII રૂલ 11(a) અને (d) હેઠળની અરજી મંજૂર કરવામાં આવે છે.
(iv) બેંગલુરુની XIII એડિશનલ સિટી સિવિલ એન્ડ સેશન્સ જજની કોર્ટમાં ચાલી રહેલી O.S. નંબર 25968 ઓફ 2018 ની ફરિયાદ નકારવામાં આવે છે.
(v) પેરા 18.1 માં આપેલા આદેશોની જાણ હાઈકોર્ટના રજિસ્ટ્રાર, રાજ્યો/કેન્દ્રશાસિત પ્રદેશોના ચીફ સેક્રેટરી અને પ્રિન્સિપલ ચીફ કમિશનર ઓફ ઇન્કમ ટેક્સ દ્વારા જિલ્લા ન્યાયતંત્ર, રજિસ્ટ્રેશન વિભાગ અને ઇન્કમ ટેક્સ ઓથોરિટીઓને કરવામાં આવે, જેથી નિયમિત ઓડિટ થઈ શકે.
(vi) બંને પક્ષો પોતપોતાનો ખર્ચ ઉઠાવશે.
(vii) અન્ય અરજીઓ, જો કોઈ હોય, તેનો નિકાલ કરવામાં આવે છે.
21. રજિસ્ટ્રાર (જ્યુડિશિયલ) ને આદેશ આપવામાં આવે છે કે આ ચુકાદાની નકલ તમામ હાઈકોર્ટના રજિસ્ટ્રાર જનરલ, રાજ્યો/કેન્દ્રશાસિત પ્ર